U bent niet alleen. Nick Cave is ook alleen.

We zijn al tijden alleen, maar vandaag zijn we allemáál alleen. De coronaplaat van Nick Cave is uit, live vanuit een leeg en kaal Alexandra Palace (bekend van darts, ja). En het is solo, het is minimaal, het is puur en het is MOOI. Daar snappen ze bij de Billie Eilish-babybode na het afspelen van wat nummertjes op de iPad natuurlijk weer geen kloten van, maar het drááit verdomme om die muziek. Het gaat niet om die gozer achter die piano. Het gaat om die MUZIEK. Dit moet je beluisteren en dit moet je voelen, thuis, alleen, met al die nummers van The Boatman's Call, de beste Cave en tevens de beste break-up-plaat aller tijden op Blood on the Tracks van Bob Dylan na (jaahaaaa Dylan vond het zelf geen break-up-plaat), met die akoestiek en met de knallers van Push The Sky Away en zelfs van Ghosteen. Succes met alleen zijn, het is weer een stukkie draaglijker.